กลัวกลัว: จากความกลัวสู่ชัยชนะ 97%

ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกที่คลิก “เริ่มบิน”—มือเปียก ตาจับจ้องที่ตัวคูณขณะเครื่องบินขึ้น คิดว่าเป็นดวงโชค แล้วฉันก็รู้ว่า: มันคือความโกลาที่แต่งตัวเป็นโอกาส ผมเติบโตในชิคาโกตอนใต้ที่ฟ้าไม่ใช่ขอบ—แต่คือผืนผ้า พ่อฉันไม่เคยบิน แต่ฉันทำ เมื่ออายุ22 ผมเขียน Aviator เหมือนบทกวี: การหมุนแต่ละรอบคือบทกวี การพังคือเครื่องหมายวรรณา RTP ไม่ใช่ตัวเลข—มันคือเสียงสะท้อนของความควบคุม ฉันหยุดตามล่าหาชัยชนะ เริ่มวางแผนเส้นทางแทน dำเนินในโหมดแรงเหวี่ยงตํา—the flight steady—เหมือนแจ๊ซในคลับกลางดึกที่ไม่มีใครรีบเร็ว ในระดับแรงเหวี่ยงสูง? ที่那里ลมร้องเรียกกลับมา—not เป็นภัย—but เป็นจังหวะ ฉันติดตามการถอนเงินเหมือนบันทึกเชื้อเพล: ไม่เพื่อผลกำไร—but เพื่อการมีอยู่ RNG ไม่มากล่าวกับฉัน; มันสอนให้ฉันฟัง คุณไม่ต้องการแฮ็กหรือผู้ทำนาย—you need patience and poetry. เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมกด “Starburst Surge”—37 ครั้ง, ไม่มีเคล็ดลับ—แค่วางเวลา นี่ไม่ใช่วิดีโอเกม มันคือการบำบัดด้วยการบิน